عشقِ پست مدرن من
يكشنبه, ۱۷ بهمن ۱۳۹۵، ۰۵:۵۴ ب.ظ
عشق تو طعم شکلات سوئیسی می دهد.مزه ی انار ترش پاییز را می دهد.بوی نارنگی و خیار زنگ تفریح ها را می دهد.عشقت به رنگ سبزی گوجه سبزهای بهار است.به شیرینی هندوانه های تابستان است . عشقت چایی تلخ صبح های جمعه دور سفره ی گلدار است.عشقت شیر پسته ی سر ظهر است.عشقت کیک های شکلاتی بی بی است.کشک بادمجان های مامانجون است.قرمه سبزی های مامان است.کوفته های مامان شکوه است.عشق تو دوچرخه سواری است.کوچه چتری انقلاب است.کافه های تهران است.عشقت مثل سفر است.مثل یک کتاب خوب است.مثل یک فیلم جذاب است.عشق تو مثل دیدن گنبد است.مثل نشستن رو به روی دریا.مثل عکس انداختن وسط جنگل .عشقت مثل روسری های رنگارنگ است.پیراهن های کوتاه است.موهای بافته است.لاک های آبی است.عشقت مثل برف است.باران است.کفش های آل استار است.دامن های چهارخانه است.عشقت مثل گل نرگس است.گل شب بو.گل یخ.عشقت لحظه ی سال تحویل است.عیدی گرفتن از دست بزرگ تر هاست.هدیه دادن به کوچک تر هاست.عشقت مثل بی آر تی خالی ست..مثل تعطیلی های دور از انتظار است.مثل قبولی در امتحان است.مثل بازار میوه ی تجریش است.مثل آسمان پر از ابر است.مثل.........آخ،لعنتی !چطور اینقدر شبیه تمام چیزهای جذابی؟
صبیه:شما هم اگه دوست داشتین واسم بنویسین.مثل چی
۹۵/۱۱/۱۷